Aşağıdaki haber beni tetikledi. Geçtiğimiz yıllarda da Büyük İstanbul Otogarında yaralanmalı bir olayı anında penceremden görmüştüm.

Giden yolcu katında, belediye otobüslerinin de kullandıkları yolda, bir minibüs; -karşı geçiş yapmak isteyen-bir yayaya çarpmıştı. 60 yaşlarındaki erkek; düşerek yere de kafasını çarpmıştı.

Çarpan taşıta bindirerek, müdahale etmeye çalışmışlardı.

Sebep ne idi?

Otogarımızda hız sınırlaması yoktu(r) da ondan.

Otogar içerisindeki her tür taşıt, özellikle taksiler, burayı –en az 50 km/saat hız yapılma hakkı olan yer olarak görüyorlar, kullanıyorlar.

Yaşadıklarım

Birkaç defa karşı geçişlerimde ben de tehlike yaşadım. Hızlı/normal sürse de, yavaşlamasını işaret ederek, geçişimi yaparken, üstüme sürdüklerini, dizlerime kadar tampon dayadıklarını yaşadım. Tartışma, kavga her an için hazır.

Hani sollama/yol vermek/vermemek ya da otoparklanma gibi ölümle/yaralamayla biten kavgalar gibi.

Şikâyet etmek için dayanak da yetersiz.

Dünyada nasıl? “Adım Hızı” nedir?

Otogar yaygınlığı olmasa da, belediye/şehriçi otobüs ulaşım peronlarında/terminallerinde, yayalaştırılmış=taşıt az trafikli ortamlardaki hızlar; “Adım Hızı” dır. (Almanlar; Schrittgeschwindigkeit derler. İngilizcesi de “footsteps speed” olsa gerektir.

İstanbul, Türkiye’nin aynası olmalı

Bu vesileyle, otogarımızda başlatılabilecek bir uygulama ve kameralı gözlemleri, hız sensorlu EDS donanımları ile “otobüsçülüğün hizmet kalitesi” de artırılarak, burayı kullanan herkesin Trafikli Can ve Mal Güvenliklerine katkı ve örneklik sağlanabilir. Yönetmeliklere de konulmalıdır.

İETT terminallerine de örnek olunur.

Haber özeti:

Otobüs terminalinde feci ölüm 21 Ocak 2013 haber7 DHA Çorum otobüs terminalinde, İzmir'den geldiği otobüs firmasının servis midibüsü, Selver Genç'e çarptı, altına aldı. Çevredekilerin bağırması üzerine şoför aracı durdurdu. Hastaneye götürülürken, kişi yolda öldü Servis şoförü polis tarafından gözaltına alınırken, kaza ile ilgili soruşturma başlatıldı.

Polis, olayı soruşturuyor(muş). Bu sonucu çıkarabilmelidir.

Ahmet TÜRKOĞLU